'Moderne' Henri brengt nieuwe stijl in Luxemburg
In dit artikel:
Op 8 oktober 2000 trad groothertog Jean officieel af en legde zijn zoon Henri (45) de eed af als nieuwe groothertog van Luxemburg. De formele troonsafstand werd in het paleis ondertekend; een half uur later sprak Henri in de Kamer van Afgevaardigden zijn eed uit. De plechtigheid bleef relatief ingetogen: een 101-saluutschot, kerkklokken en een aubade van de militaire muziekkapel maakten deel uit van de viering, maar grootse straatfeesten en vuurwerk werden uitgesteld tot volgend jaar. De ceremonie was eerder gepland voor 28 september, maar werd verzet nadat prins Guillaume, Jeans jongste zoon, begin september bij een ernstig auto-ongeluk in Frankrijk levensgevaarlijk gewond raakte; hij is recent uit coma ontwaakt.
Tot de eregasten behoorden koningin Beatrix en het Belgische koningspaar; prins Claus was afwezig vanwege een recente operatie. Beatrix kreeg veel bijval tijdens de rondgang door de stad, een ontvangst die mede historisch geladen is: haar overgrootvader koning Willem III was de laatste Nederlandse groothertog van Luxemburg vóór de successiewijziging in 1890. Premier Jean-Claude Juncker sprak de koningin in vloeiend Nederlands toe.
Henri en zijn in Cuba geboren vrouw Maria Teresa (44) maakten, samen met hun vijf kinderen, meerdere wandelingen door het compacte stadscentrum en begroetten het publiek bij paleis, parlement, kathedraal, stadhuis en zelfs de weekmarkt. Henri wil een "andere stijl": moderner, opener en meer contact met de bevolking; de jeugd juicht de machtswisseling toe. Tegelijk benadrukken hij en Maria Teresa de wens voor een zekere privacy en gewoon boodschappen kunnen doen zonder al te veel aandacht. De familie verhuist op termijn naar slot Colmar-Berg; Jean en echtgenote Joséphine-Charlotte, die al 36 jaar daar wonen, hoeven niet meteen te vertrekken.
Erfprins Guillaume (bijna 19) krijgt binnenkort taken zoals lidmaatschap van de Raad van State en leiding van handelsmissies. Henri en Maria Teresa beginnen hun regeerperiode met officiële bezoeken aan buurlanden Frankrijk en Duitsland. Groothertogin Joséphine-Charlotte, zichtbaar vermoeid door gezondheidsproblemen en de zorg rond haar zieke zoon, miste de afscheidsrede van haar man en keerde kort na de plechtigheid terug naar Frankrijk.